مرگ . . .

فاصله تو را از من دور کرده ، مثل روستایی دور افتاده شدم . . . هر کس به من سر میزند زود میرود . . . هیچ کس با من نمیماند نه درختی نه گلی نه غنچه ای . . . به خدا تاب ندارم قلبم ترک دارد دلم شکسته . . . او میرود و میرود و دور میشود و دل من با او میرود و در همین نزدیکی ها سرد میشود بی روح میشود بی احساس میشود و در آخر مرگ او را در آغوش خود میکشد و برای همیشه میرود . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .